یادت می یاد گفتی من                     عشق تو رو به دل دارم

                      دروغ می گفتی اما من                     راست راستکی دوست دارم

                      سر به سرم گذاشتی و                       چند روزی موندگار شدی

                      گفتی که همدمم می شی                    همرنگ روزگار شدی

                      چشمات به من دروغ می گفت            اما بازم می خواستمت

                      وقتی که رفتی به سفر                      باز به انتظار نشستم

                      پیش خودم دلم میگفت                       که بر میگردی از سفر

                      بر گشتی اما چه جوری                    دستت تو دست یه نفر

                      دلم که باور نمی کرد                       از تو یه دستی خورده بود

                      اون روز نشست و گریه کرد             که بازی رو نبرده بود