توی آسمون دنیا٬ هر کسی ستاره داره
چرا وقتی نوبت ماست٬ آسمون جایی نداره
واسه من ٬ واسه من تنهایی درده
درد هیچکس و نداشتن٬ هر گل پژمرده ای رو
تو کویر سینه کاشتن ٬ دیگه باور کردم این رو
که باید تنها بمونم٬ تا دم لحظه مردن شعر تنهایی بخونم
|
|
| تنهاترین |
|
توی آسمون دنیا٬ هر کسی ستاره داره چرا وقتی نوبت ماست٬ آسمون جایی نداره واسه من ٬ واسه من تنهایی درده درد هیچکس و نداشتن٬ هر گل پژمرده ای رو تو کویر سینه کاشتن ٬ دیگه باور کردم این رو که باید تنها بمونم٬ تا دم لحظه مردن شعر تنهایی بخونم |